વાઘ સાથે લડતા દલિતની તે વાર્તા શું હતી, જેણે આંબેડકરને હચમચાવી નાખ્યા?

બાબાસાહેબ ભીમરાવ આંબેડકરે અસ્પૃશ્યતા નાબૂદ કરવા અને વંચિતોને અધિકારો પૂરા પાડવા માટે પોતાનું જીવન સમર્પિત કર્યું. તેઓ અસ્પૃશ્યતાને હિન્દુ ધર્મનું સૌથી ખતરનાક દુષણ માનતા હતા અને માનતા હતા કે તેણે આપણને એક સમાજ તરીકે નબળા પાડ્યા છે. તેમણે તેની વિરુદ્ધ વ્યાપકપણે લખ્યું અને વિરોધ પ્રદર્શનોનું આયોજન પણ કર્યું. મહાત્મા ગાંધી જેવા ઘણા નેતાઓ સાથે પણ તેમના મતભેદ હતા. આનું કારણ એ હતું કે આંબેડકર માનતા હતા કે જાતિ વ્યવસ્થાને નાબૂદ કર્યા વિના, અસ્પૃશ્યતા જેવી અમાનવીય બાબતોને નાબૂદ કરી શકાતી નથી. તે જ સમયે, મહાત્મા ગાંધીનો મત એવો હતો કે જાતિ વ્યવસ્થાને નાબૂદ કર્યા વિના પણ તેનાથી મુક્તિ મેળવી શકાય છે. ભીમરાવ આંબેડકરે અસ્પૃશ્યતાના નામે બનતી અમાનવીય ઘટનાઓનું વિસ્તૃત વર્ણન કર્યું હતું. તેમના બાળપણમાં આવી ઘણી ઘટનાઓ બની હતી અને તેમણે સમાજમાં બનેલી અન્ય ઘટનાઓ પણ જણાવી હતી.

તેમણે 2 ઓક્ટોબર, 1925 ના રોજ ‘મિલાપ’ અખબારમાં પ્રકાશિત થયેલા એક સમાચાર દ્વારા આવી જ એક ઘટનાનો ઉલ્લેખ પણ કર્યો હતો. આ તે ઘટના હતી જેમાં એક હરિજનને ધર્મશાળામાં પ્રવેશવાની મંજૂરી આપવામાં આવી ન હતી અને તેમને બહાર જંગલ વિસ્તારમાં રહેવું પડ્યું હતું. આ કારણે, તેના પર વાઘે હુમલો કર્યો અને તે ગંભીર રીતે ઘાયલ થયો. આ ઘટના અને બીજી ઘણી ઘટનાઓનો ઉલ્લેખ કરતા, ભીમરાવ આંબેડકરે તેમના પુસ્તક ‘અસ્પૃશ્યતા’ માં લખ્યું છે, ‘આ ઉદાહરણોમાં વ્યક્ત થયેલી નિર્દયતા દર્શાવે છે કે અસ્પૃશ્યો સાથે વ્યવહાર કરતી વખતે હિન્દુઓને શું સાચું છે કે શું ખોટું છે તેની કોઈ પરવા નથી અને તેઓ તેમની બિલકુલ પરવા કરતા નથી.’